Proces wdrażania kanalizacji grawitacyjnej

Idea rozwoju wodociągów i systemów kanalizacyjnych dla obszarów regionalnych musi zakładać spojrzenie dalekobieżne co najmniej na 20 lat, biorąc pod uwagę daną przestrzeń. Połączenia wodociągowe i ściekowe tworzy się partiami. Ich integralna perspektywa chroni przed popełnianiem pomyłek głównie w obszarze przepustowości oraz wdrażania linii na rozdrobnionych terenach.

Klasyfikacja ściekowa

Ścieki można pogrupować na kilka rodzajów pod względem powierzchni, na której są tworzone. Najczęściej spotykane w domostwach to ścieki bytowe. Innym rodzajem są ścieki przemysłowe, wytwarzane w różnych fabrykach czy gospodarstwach rolnych. Następną grupą są ścieki deszczowe, powstałe z opadów czy mokrego śniegu. Spotykane są jeszcze wody infiltracyjne, które zawierają w sobie wody z powierzchni rolnych. Dostają się one na skutek nieszczelnych sieci. Ostatnim podziałem są wody przypadkowe, które dostają się do kanałów w nieopanowany sposób. Najczęściej woda wykorzystywana jest na czynności higieniczne, z której powstają ścieki łazienkowe. Woda zużywana w gospodarstwach domowych przeobraża się w ścieki kuchenne. Woda dostarczana w toaletach zamienia się na ścieki toaletowe.

Proces wdrażania kanalizacji grawitacyjnej

Wyliczanie ilości fekaliów

W procesie kreowania kanalizacji grawitacyjnej pomija się wody infiltracyjne i przypadkowe, ponieważ przy zakończeniu prac nad sieć kanalizacyjna musi być całkowicie szczelna. W przypadku większych aglomeracji w zestawieniu ściekowym brane są pod uwagę ścieki bytowe, przemysłowe oraz deszczowe. Na mniejszych terenach odpuszcza się w bilansie ścieki deszczowe. Miarę ścieków gospodarczych kalkuluje się, uwzględniając dane pochodzące z wodomierzy lub popytu na wodę. Dla gospodarstw za ścieki bytowe traktuje się 95% miary wody zużytej, pochodzącej z wodociągów. Przy dokonywaniu rachunku ścieków bytowych nie wlicza się wody, wykorzystywanej do podlewania i do zwierząt hodowlanych. Metoda wyliczania ma zastosowanie w referatach kanalizacji rozdzielczej. Normy podają, że pojedynczy przepływ ścieków gospodarczych q, przypadający na jedną osobę należy rozpatrywać od 120 do 400 dm3 · d–1 . Liczba ta zależy od reguł, panujących w danym kraju. Polska przyjmuje q = 120 dm3/d dla małych miejscowości, a dla dużych q = 200 dm3/d. Podobnie oblicza się ilość ścieków przemysłowych. W zakładach przemysłowej 85% wody pochodzi z wodociągów. Do obliczeń ilości ścieków deszczowych zaleca się metody Błaszczyka lub Lambora.